elgoibar

ELGOIBARKO
KRONIKA ZAHARRAK

Urteak

Kazetariak

Izendegiak

Gaiak

El Día, 1930-07-13

Alkar izketa

 

— Egun on, Maitxo.

— Baita euri ere, ¿zer berri on dakarren ba Malen?

— Ara neska, berri onik etzakanat, eskean betorren.

— ¿Zer bear den bada?

— Ara... esaten ere lotsa naun baña eltze edo lapiko bat eman bear dian mesedez.

— Bai neska, pekatu ezdan gauzarik esateko iñoiz ere ez izen lotsarik. ¿eztain batzuk aldituzute?

— Eztaiak dion, eztaiak, bart izan ditun gurian eltze zarraren eztaiak.

— ¡Ja... ja, ja, jai...!

— Parre egiten den neska, parre, atzo gauean gure etxean egon baitzanen negar ere egingo unen.

— ¿Larri samar ibiliak zerate orduan?

— Bai neska, bai larri ere larri. Etzaidan iñoiz ere aztuko uztailaren laugarren gaua.

— Izugarria izan den bai atzoko ori, ta ez aldian esango zerk larritu zaituzten orrenbeste?

— Ara ba, Maitxo, guzti guztia esango diñat, ugezabak jakiten bajon asarratuko iakon baña. Itxoiña or da itxoiña emen etxeguztian, da asi eltzetik ta katillorañoko guztiak jaso genunezen ganbarara ta ala ta guztiz ere aterki edo guardasolakin egon bear izan genunen olan, ¡alako gaurikan!

— Aundiak esango itun ik, Malen.

— Aundiak edo txikiak, dianak dian bezela nik.

— Da, nagusiak ez aldizue ba erratillarik egiten?

— ¿Erratilla? bai... nagusia erratillarekin baño etxeordañarekin zuzenago akordatzen den.

— Majo zion kontu ori, da... eltzearen eztaiak?

— Ara, esango diñat ba ori ere, gure katu nabar biurrixak okela usaia entzunda edo sartu diñ burua itxoiñera-eruanda geunkan eltzera, ta atera ezin nunbait, jo baster bata ta jo bestea amar puska egiñik utzi zigun gure zorioneko babarrun eltzea.

— ¿Da nola dakin ba zerk puzkatu duen?

— ¿Jakingo ez diñat ba? Goiz alderako paketu den egoaldia, aterkia itxi ta lotara non, da andik berielaxe ots aundi batzuk esnatu naune. Ta esan diñat neure artian «laster diñau ba berriz ere zaparraren bat». Baña orraitik ere euririk beko trumoia. Jaiki naun goizean da an zeonan su alboan gure trumoe jotzalle katu babarra eltzearen muturra lepoan duela, amorruaren amorruz «arraixe» dearka erratzarekin urristatu diñat sudalde aldetik, baña... eltzea ezin antolatu. «¡Pazientzia artu bearko» esanaz, irten diñat etxetik, ik beste eltzeren bat emango dianan itxaropen osoarekin.

— Bai Malen orretarakotxe geonan, aldogun guztian alkarri laguntzeko.

— Bueno, banajoien, oaiñdikan gurian bababeltzak gari artian egongo ditunda. Mantalpian eraman bearko diñat eltze au errotako ataritik igaro bear diñat eta parre egingo zidaten. Agur, Maitxo, ta urren arte.

— Bai, agur Malen, da etorri nai denanian berriz ere.

 

Jaiotza.— Marigortan, alabatxo bat geiago dute. Zorionak.

 

Gaixorik.— Makal samar arkitzen da Unastei-errota'ko Libereta. Sendatu laster.

 

Etxeratu.— Bilbotik etorri da, Etxaniz Juliana. Ongi etorri.

 

Ixaka'ri.— Mila esker, egin zidazun ongi etorri aregatik, da poz aundia artzen det zeure laguntza eskeintzen didazula ikusteaz. Badakit zerala Luistar zintzoa, ta mutil jatorra, baño... arritzen nauen gauza da zuk iñoiz ere euskeraz ez idaztea. Nik euskeraren alde zerbait egiteko gogoa badet, baño ezjakinbat naiz, ta lotzaturik egoten naiz neure lan parregari aueri begira.

Neretzako laguntzarik pozgarriena izango litzake oraiñ ezparringi onetara erderaz idazten dezun lez, noizean beiñ badare euskeraz egitea lan ori «Euskal Orri» onetarako.

¿Ondo al-deiakiozu?.

 

MAITXO