«Aurpegi desberdinen dantza zoroa da Alaitz Olaizolaren antzerki lan hau. Maskaren dantza esatera nindoan klasikoen antzezlanak gogoan, baina, egia esan, aurpegiak eta aurpegikerak izango dira obra honen funtsa, egunen batean antzezten bada. Eszenatokiak, arropak, argiak, bigarren mailako arazoa dira hemen, laburra eta luxu handirik gabekoa izan arren sano aberatsa delako. Aberastasuna elkarrizketetan eta mugimenduetan daukala ematen du. Irakurtzeko moduko liburua izanagatik antzeztuta ikusteko irrika sortzen du, benetan.»
Igor Estankona. Deia, 2002-10-29
«Heldutako sagarrak dirudite poemek; ez dago inozentziaren arrastorik, ezta injenuitatearen apurrik ere. Bapatean, eta esperientziako urte gutxi horietan, bizitza osoa bere begien aurretik iragan balitzaio bezala.»
Felipe Juaristi. El Diario Vasco, 1993-11-13
«Nire ustez, neurria, tamaina, tartea, astia eta patxada eskatzen dute liburuko zenbait atalek. Irakurketa jarraituegiak kalte egin dezakeela ere pentsatzen dut; niri, behintzat, hasieran kosta egin zitzaidan irakurtzen nuena irenstea. Baina une batetik aurrera, atal bakoitzean edozer eta edonola agertu daitekeenaren jakitun, neurria (eta distantzia?) hartu eta “jardun, hitzaldi, prediku edo sutrak” benetan interesgarri, zirikatzaile, umoretsu zein amorragarri bihurtzen dira. Egungo gizarteaz eta norberaren zilborraz dugun ikuspegi kritikoa muturreko batekin astintzea ez delako inoiz eginahal erraza izan.»
Mikel Ayerbe. Berria, 2008-07-06