«Zertan datza Joxean Agirreren lana azpimarragarri egiten duen arte hori? Istorio txikiak asmatu eta kateatzeko abildadea, giroak sortzeko dohaina, esaldi distiratsuak biribiltzeko gaitasuna. Genero beltza eta erotikoa erabili ditu istorio txiki horietan autoreak, beti ere sujerentzi ahalmen handiaz. Eta narratzailea argazkilari izateak ere aukera ezin hohea ematen dio irudi guztiz indartsu eta plastikoak burutzeko orduan, zaharra eta berria nahastuz, kalea eta mendia, omenduekiko errespetua eta sortzailearen lotsagabekeria.»
Xabier Mendiguren. Argia, 1997-03-30
«Heldutako sagarrak dirudite poemek; ez dago inozentziaren arrastorik, ezta injenuitatearen apurrik ere. Bapatean, eta esperientziako urte gutxi horietan, bizitza osoa bere begien aurretik iragan balitzaio bezala.»
Felipe Juaristi. El Diario Vasco, 1993-11-13
«Biluztu egiten dizkigu Otamendik sentimenduak. Gehienak esaldi luzez, sakon; amaitu ostean eten eta gelditu zaigun zaporea benetakoa ote den jakiteko berriz irakurtzekoak. Eta gero utzi eta amata argia edo hurrengoari ekin, baina berriz ere hutsetik. Eta noizbait, azken poema leiduta, apalen batean uzteko tenorea dela, hurbil gorde, hautsak lohitzen ez dituztenen artean, ganbarako altxor mortuetatik urrun. Ez dakizu-eta noiz helduko dituzun atzera orrialdeok, nik orain bezala.»
Urtzi Urrutikoetxea. Euskaldunon Egunkaria, 2002-01-03