«Aurpegi desberdinen dantza zoroa da Alaitz Olaizolaren antzerki lan hau. Maskaren dantza esatera nindoan klasikoen antzezlanak gogoan, baina, egia esan, aurpegiak eta aurpegikerak izango dira obra honen funtsa, egunen batean antzezten bada. Eszenatokiak, arropak, argiak, bigarren mailako arazoa dira hemen, laburra eta luxu handirik gabekoa izan arren sano aberatsa delako. Aberastasuna elkarrizketetan eta mugimenduetan daukala ematen du. Irakurtzeko moduko liburua izanagatik antzeztuta ikusteko irrika sortzen du, benetan.»
Igor Estankona. Deia, 2002-10-29
«Asko gustatu zaizkidan liburuek eragin berbera izaten dute beti nigan. Testua, esaldiak, hitzak, nire oroimenean murgiltzen joaten dira, baina ez galtzen, bidaiatzen baizik, nire adimenarekin eta irudimenarekin elkarrizketa goxoak izaten dituzten bitartean. Ni, orduan, hitzek ihes egiten didaten neurrian, irudiekin gelditzen naiz, sortu ditudan irudiekin. Eta azkenean hori gelditzen zait, baina horretarako liburu honetan azaltzen diren bezalako hitzak behar ditut.»
Jose Jabier Fernandez. Euskaldunon Egunkaria, 1997-04-19
«Ezen horiek dira bildumaren ezaugarri nagusietako bi, narrazioak bai baitira laburrak, kolpe batekoak, gantzik ez dute, ez soberakinik, neurtuak dira tamainan, neurtuak baliabideen erabileran, hizkuntzan, hizkera maisu-maitasunez darabilte uneoro. Beste ezaugarri nagusi bat gatazkaren presentzia litzateke, gatazka modu orokorrean ulertua, sozialak, ekonomikoak, politikoak dute lekua hemen, euskal gatazka deiturikoak, egungoak, atzeragokoak ere bai, 36kora joaten baita ipuin batean baino gehiagotan. Ez da, haatik, geure zerari buruzko kontakizun bilduma bat, ez bederen zentzu hertsian. Aitzakia baino testuingurua ematen dio idazleari, nola esan, jaisteko plano pertsonalera, moralera, giza-emeak erretratatzen ditu beren minean.»
Aritz Galarraga. Argia, 2011-09-25