«Literatura-adibide bikaina iruditzen zait. Job berritua, Job kejosoa, Job azpeitiarra (hori ere badugu, bai!). Baina denok dugu Joben zerbait; ez alferrik gainera; denok baikara Jainkoaren seme sasikoak; denok dugun bezala Ovidioren edo Cioranen zerbait, gure herrian egonik ere, onenean, deserriratuak baikara guztiz. Jobek erakutsi zuen bidea, Jainkoari errietaka hastean. Gerokoek, Ovidiok eta Cioranek, eta horien kume-kumetxoek, bideari jarraitzea besterik ez dute egin. Ovidiok Zesarri idazten zion; Cioranek bere buruari; Iñaki Segurolak bere gizaldiko euskaldun irakurleari (aurkitzen badu, bederen).»
Felipe Juaristi. El Diario Vasco, 2005-05-13
«Potentzia berezi bat gordetzen du bere baitan *Erlojuen mekanika*-k. Pazientziaren potentzia da. Berba bat bestea baino lodiagoa erabili barik, estridentziarik gabe, xuxurlaka, Otamendik indar itzel bat lortzen du konposizioetan. Ilea lazteko modukoak dira, esate baterako, “Mundua” eta “Aberriaz zelan ahaztu” poemak. Joseba Sarrionandiarengan bakarrik ikusi dut nik halako xamurtasuna, pentsamendu oso sinpleen bitartez munduaren bihotzera hurrera zaitzakeena. Pentsamendu horiek sortzen duten orea uniformea eta oso landua izateak, noski, badauka zerikusirik. Otamendik teknika poetiko itzela dauka, eta korronte bihur dezake ideien masa handia.»
Igor Estankona. Argia, 2009-02-15
«Emigratutako euskaldun eta euskaldunen ondorengoen erretratua egitea baita Miel Anjel Elustondoren liburuaren beste bertuteetako bat: asmo etnografikorik gabe seguru asko, baina aipatutako emigrazio horren ikuspegi zabala eskaini du *Western Basque Festival* liburuak, hizkera eskuragarri, ez-akademiko eta gertuko batean, beti ere.»
Aitz Galarraga. Gara, 2007-12-01