«Pertsonaia buruz dakiguna aspaldiko koaderno batean idatzita dago. Alderdi bateko buru batek, Garibaldi deitzen den batek, hain zuzen, idatzitako oharrak dira berari buruz dakigunaren adierazle. Galde daiteke, beraz, ea erreala ote den halako pertsonaia, ala fikzio batekoa, alegia gezurretakoa. Galde daiteke era berean fikzioa aipatu dugunez, zenbaterainoko sartua ote duen nork berak bere bizitzaren baitan gezurraren egia. Fantasiaren baitakoak gara, eta fantasiak eragina du ez soilīk barne munduan, baita kanpokoan ere, barnekoaren zabalgunea baita. Bada nobela honetan beste kontua, aurrekoarekin lotuta dagoena. Bizitza den antzezpentxo honetan norberak onartzen dituen paperak aldatu egiten dira. Internazionala bera ere, maskarada bateko doinua da.»
Felipe Juaristi. El Diario Vasco, 2008-12-19
«Plazer laburra batzuetan, aurpegian emandako ukabilkada beste batzuetan.»
Igor Estankona. Deia, 2005-11-15
«Otamendi laņotasunaren poeta da, poesiari «poetikoa» den oro kenduta gelditzen den kristal garbi horixe eskaintzen digulako, bere hitzak hunkidura aratzetarako gomita dira. Sinpletasun izugarri zail horretan definitzen da bere poesiaren bakana. Korronteetatik urrun, modari bizkar, temoso, sortzeko kemen egoskorraz jardun du, isolamenduan nolabait ere. Hala lortu du Jose Luis Otamendik literaturan dagoen gauzarik zailenetako bat, estilo propioa.»
Koldo Izagirre (Sarrera, 2000)