«Nobelaren erdialdean hasierako indar narratiboa apaldu egiten dela iruditzen zait, hasieran grazia egin arren, azkenerako narratzailearen inguruan sortutako gaizki ulertuak errepikakorregiak suerta daitezkeelako. Egia da, amaieran interesak berriro ere gora egiten duela, eta horregatik esango nuke, nire lagun batek esaten duen moduan, *V nobela* baten aurrean gaudela. Eta, hala ere, harrigarria da nobelaren eta tramaren nondik norakoekin konparatuz zeinen erraz gailentzen den Agirre idazlearen ahots propioa eta estilo landua. Tramari dagokionez aurpegia uzkurtu arren, tentuz ematen diren xehetasunek, edozeri buruz eginiko gogoeta biribilek eta, azken batean, Agirreren kontaera apartak uzkurdurak ahaztu eta aurrera jarraitzera gidatzen baitu irakurlea.»
Mikel Ayerbe. Berria, 2008-12-07
«Dudarik gabe, 2003. urteko liburu interesgarrienetako baten aurrean gaude. Zirrara sortzen digu lehenengo momentutik hasita; darabilen gaiak, esateko moduak, kontzientziak kitzikatzeko grinak, jarrerak aldatzeko ahaleginak,… hauek guztiak lirika eder honetan barneraturik topatuko ditugu.»
Pello Otxoteko. Egan, 2004-03
«Liburua harri bat balitz, Xabier Aldai hargina litzateke, eta ipuinak, harrian bertan zizelkaturiko istorioak. Istorio laburrak, baina benetako harribitxiak dira. Kolpeka idazten du azpeitiarrak, kemenez, eta ipuin horien aurrean irakurlea ezingo da modu pasibo batean gelditu.»
Estibalitz Ezkerra. Euskaldunon Egunkaria, 2000-12-09