«Liburu fresko eta ederra da *Auto-stopeko ipuinak*, aise eta gogoz irakurri ahala kaskoan gure bizitzaren edota gure gizartearen inguruko galdera iradokorrak plantearazten dizkiguna, arin eta irrigarriak batzuk, serio eta mingarriagoak besteak, txinpartadunak guztiak. Ez da planteamendu eskasa literatura ona egiteko.»
Juan Luis Zabala. Euskaldunon Egunkaria, 1994-05-01
«Nobelaren erdialdean hasierako indar narratiboa apaldu egiten dela iruditzen zait, hasieran grazia egin arren, azkenerako narratzailearen inguruan sortutako gaizki ulertuak errepikakorregiak suerta daitezkeelako. Egia da, amaieran interesak berriro ere gora egiten duela, eta horregatik esango nuke, nire lagun batek esaten duen moduan, *V nobela* baten aurrean gaudela. Eta, hala ere, harrigarria da nobelaren eta tramaren nondik norakoekin konparatuz zeinen erraz gailentzen den Agirre idazlearen ahots propioa eta estilo landua. Tramari dagokionez aurpegia uzkurtu arren, tentuz ematen diren xehetasunek, edozeri buruz eginiko gogoeta biribilek eta, azken batean, Agirreren kontaera apartak uzkurdurak ahaztu eta aurrera jarraitzera gidatzen baitu irakurlea.»
Mikel Ayerbe. Berria, 2008-12-07
«Ez da eleberria, baina eleberriak izan ohi dituen elementu asko ditu berarekin; ez da narrazioa, baina narrazioa balitz bezala da irakurtzen; ez da saiakera, baina saiakeratik asko du.»
Felipe Juaristi. El Diario Vasco, 2007-11-16