«Liburu fresko eta ederra da *Auto-stopeko ipuinak*, aise eta gogoz irakurri ahala kaskoan gure bizitzaren edota gure gizartearen inguruko galdera iradokorrak plantearazten dizkiguna, arin eta irrigarriak batzuk, serio eta mingarriagoak besteak, txinpartadunak guztiak. Ez da planteamendu eskasa literatura ona egiteko.»
Juan Luis Zabala. Euskaldunon Egunkaria, 1994-05-01
«Otamendi laņotasunaren poeta da, poesiari «poetikoa» den oro kenduta gelditzen den kristal garbi horixe eskaintzen digulako, bere hitzak hunkidura aratzetarako gomita dira. Sinpletasun izugarri zail horretan definitzen da bere poesiaren bakana. Korronteetatik urrun, modari bizkar, temoso, sortzeko kemen egoskorraz jardun du, isolamenduan nolabait ere. Hala lortu du Jose Luis Otamendik literaturan dagoen gauzarik zailenetako bat, estilo propioa.»
Koldo Izagirre (Sarrera, 2000)
«Aurpegi desberdinen dantza zoroa da Alaitz Olaizolaren antzerki lan hau. Maskaren dantza esatera nindoan klasikoen antzezlanak gogoan, baina, egia esan, aurpegiak eta aurpegikerak izango dira obra honen funtsa, egunen batean antzezten bada. Eszenatokiak, arropak, argiak, bigarren mailako arazoa dira hemen, laburra eta luxu handirik gabekoa izan arren sano aberatsa delako. Aberastasuna elkarrizketetan eta mugimenduetan daukala ematen du. Irakurtzeko moduko liburua izanagatik antzeztuta ikusteko irrika sortzen du, benetan.»
Igor Estankona. Deia, 2002-10-29