«Erdigune obsesibodun eraztun jakinetan barna garamatza idazleak. Sexua, justizia, estetika baten bilaketa… Horiek denak ez dira gaia, baina bai mintzagaia. Dena bere baitan hartuz eta lerro bakoitza bustiz, ostera, heriotza dago nonahi. Edo horixe begitandu zait; gai nagusia patu antzeko bat dela eta bizitza honetako estrategiek ez dutela inoiz lortuko azken buruko herio nahasaraztea.»
Igor Estankona. Argia, 2012-02-26
«Fikzioari errealitatearen tratamendua ematen zaion neurrian, nobelak egingo omen du aurrera. Joxeanen literatura aurrera bidean doalakoan nago.»
Mikel Asurmendi. Irunero, 2003-09
«Pako Aristi Chavezen eta bere herriaren alde on eta txarrak aurkitzen saiatu da hizkera samurrez osaturiko liburu erakargarri honetan. Bidaian sortutako bizipenak modu intimoan eta zintzotasun beti subjektiboan kontatzen dizkigu, gainera. Venezuelaren irudia eta venezuelarren izaera deskubritu nahian betiere. “Caracas: burdin-hesien hiria” dela dio. Delinkuentziak sortu zion beldurra eta beste mila sentipen azaleratzen dizkigu era berean: bizi duten eta biziarazten dituen ez-dakit-zein alaitasun txisparekin batera. Ikaragarria.»
Imanol Epelde. Euskaldunon Egunkaria, 2000-10-14