«Ezen horiek dira bildumaren ezaugarri nagusietako bi, narrazioak bai baitira laburrak, kolpe batekoak, gantzik ez dute, ez soberakinik, neurtuak dira tamainan, neurtuak baliabideen erabileran, hizkuntzan, hizkera maisu-maitasunez darabilte uneoro. Beste ezaugarri nagusi bat gatazkaren presentzia litzateke, gatazka modu orokorrean ulertua, sozialak, ekonomikoak, politikoak dute lekua hemen, euskal gatazka deiturikoak, egungoak, atzeragokoak ere bai, 36kora joaten baita ipuin batean baino gehiagotan. Ez da, haatik, geure zerari buruzko kontakizun bilduma bat, ez bederen zentzu hertsian. Aitzakia baino testuingurua ematen dio idazleari, nola esan, jaisteko plano pertsonalera, moralera, giza-emeak erretratatzen ditu beren minean.»
Aritz Galarraga. Argia, 2011-09-25
«Aurpegi desberdinen dantza zoroa da Alaitz Olaizolaren antzerki lan hau. Maskaren dantza esatera nindoan klasikoen antzezlanak gogoan, baina, egia esan, aurpegiak eta aurpegikerak izango dira obra honen funtsa, egunen batean antzezten bada. Eszenatokiak, arropak, argiak, bigarren mailako arazoa dira hemen, laburra eta luxu handirik gabekoa izan arren sano aberatsa delako. Aberastasuna elkarrizketetan eta mugimenduetan daukala ematen du. Irakurtzeko moduko liburua izanagatik antzeztuta ikusteko irrika sortzen du, benetan.»
Igor Estankona. Deia, 2002-10-29
«Zertan datza Joxean Agirreren lana azpimarragarri egiten duen arte hori? Istorio txikiak asmatu eta kateatzeko abildadea, giroak sortzeko dohaina, esaldi distiratsuak biribiltzeko gaitasuna. Genero beltza eta erotikoa erabili ditu istorio txiki horietan autoreak, beti ere sujerentzi ahalmen handiaz. Eta narratzailea argazkilari izateak ere aukera ezin hohea ematen dio irudi guztiz indartsu eta plastikoak burutzeko orduan, zaharra eta berria nahastuz, kalea eta mendia, omenduekiko errespetua eta sortzailearen lotsagabekeria.»
Xabier Mendiguren. Argia, 1997-03-30