«Aurpegi desberdinen dantza zoroa da Alaitz Olaizolaren antzerki lan hau. Maskaren dantza esatera nindoan klasikoen antzezlanak gogoan, baina, egia esan, aurpegiak eta aurpegikerak izango dira obra honen funtsa, egunen batean antzezten bada. Eszenatokiak, arropak, argiak, bigarren mailako arazoa dira hemen, laburra eta luxu handirik gabekoa izan arren sano aberatsa delako. Aberastasuna elkarrizketetan eta mugimenduetan daukala ematen du. Irakurtzeko moduko liburua izanagatik antzeztuta ikusteko irrika sortzen du, benetan.»
Igor Estankona. Deia, 2002-10-29
«Erdigune obsesibodun eraztun jakinetan barna garamatza idazleak. Sexua, justizia, estetika baten bilaketa… Horiek denak ez dira gaia, baina bai mintzagaia. Dena bere baitan hartuz eta lerro bakoitza bustiz, ostera, heriotza dago nonahi. Edo horixe begitandu zait; gai nagusia patu antzeko bat dela eta bizitza honetako estrategiek ez dutela inoiz lortuko azken buruko herio nahasaraztea.»
Igor Estankona. Argia, 2012-02-26
«Ez da eleberria, baina eleberriak izan ohi dituen elementu asko ditu berarekin; ez da narrazioa, baina narrazioa balitz bezala da irakurtzen; ez da saiakera, baina saiakeratik asko du.»
Felipe Juaristi. El Diario Vasco, 2007-11-16